Yeni bir yazi ama ayni terane, yine canim sikiliyor. Ingilizce klavye ile yazdigimdan oturu SIKILIYOR, sikiliyor oluyor; ama galiba varligim da sikiliyor. Ya da agir bir pesimistim.
Tatil bana yaramiyor, hayatimda bir bosluk olusuyor. Gerci su gecirdigim zamana da tatil denir mi denmez mi bilemeyecegim; ancak buna da sukur. Bulani var bulamayani var.
22 yasimdayken boyle dederuhi nasil oldum bilemiyorum. Kuzenim bu yil sosyolojiye girdiginden, bu disiplinin terimlerine asinaligim artti. NLP de bunlardan biri: Norosikito Lagaluga Pipipopo
Varsa benimle NLP takilmak isteyen babayigitler, bendeki bu dederuhiligin kokenine inebilecekler blog uzerinden bana ulassin.
Cunku sikildikc(e)a sikintinin kaynagini bulmaya cabaliyorsun ya da kaynak uretiyorsun.dederuhi de nasil bir terimse artik, yaziyi idare ettirdi bana. Bulamadigim ya da urettigim kaynaklar, sikintimi yok etse de beni sinirlendirmekten oteye gidemiyor. Sinirlendikce de kendimden tuketiyorum, etrafima da saldirganlasiyorum.
Saglam kafa saglam vucutta bulunur spor salonlarinin vazgecilmezlerinden. Bosuna yazmamislar, boslugu doldurmak icin guzel bir tercih spor. Alkol de fena degil; Ata'm izindeyiz, sirozdan olecegiz de tribunlerden gelme. Sporun etkisi buyuk hayatta. Benim hayatimdaki etkisi de buyukmus, eksikliginden oturu mudur nedir bu garip durumlarin aciklamasi bilemedim. Kanalize edemiyorum icimdeki bir seyleri.
Belki Avrupa basketbol sampiyonasi derdime derman olur bir nebze. Hepinize saygi selam ederim.
