Yil boyunca bir seyler yazmak isteyip zaman bulamadigimi soyleyip yazi yazamadim. An itibariyle oldukca zamanim var;ancak simdi de bilgisayarim yok diye yazamiyorum. Halbuki- imlasini kontrol edemedim; ama kelimeye bayagi takildim- o kadar cok bir seyler yazmak istiyorum ki bilgisayarin basina oturunca yazmaya bir sey yokmus gibi geliyor ve actigim gibi kapatiyorum yeni word belgesini, bombos.
Kendimi dis dunyaya anlatmaktan hoslanmayan bir yapim var ve bir seyi yaptigimda kendimi en iyi sekilde ifade etmek istiyorum. Yazmak dedigin kendi fikirlerini senin disindakilerle paylasmak demek nihayetinde. Yazilarimda degindiklerim deginmek istediklerimin tahminen yuzde10'nunu olusturur. Geriye kalan bolumu kendimce paylasmaya uygun bulmamis ya da paylasiminin kayda deger olmayacagini dusunmusumdur. Bunun gibi bir denemeyi de daha once 'deneme'yisimin NLP aciklamasi bu olsa gerek.
Teknoloji guzel sey valla, pek cok yenilikle geliyor. Belli durumlarda insani bogsa da, yeni telefonumun klavyeli olmasi bilgisayar karsisinda yazamadiklarimi bir sekilde not almama olanak sagliyor. Uykumun gelmesi icin yatagima uzandigim su dakikada, ileride bu yaziyi okuyacaklar icin aklimda gecenleri 'kagit'a dokuyorum, o meshur teknoloji sayesinde.
O meshur teknoloji ki uzagi yakin kilip aninda konusturabiliyor, hem de bunu artik goruntulu bile yaptirabiliyor. Bir nevi hayata bile bagliyor.
Ama benim gibi disari acilmayi pek sevmeyen birini, sevdigine baglarken bazen aciz kaliyor. Karmasik duygularimi iletemiyor, yuzumdeki ifadeyi karsi tarafa gosteremiyor, sesimdeki tonu ayirt ettiremiyor.
Bu noktada teknolojiye de fazla mana bulmamak gerekiyor galiba. Insan kendine de cuvaldizi batirmali; ama dedigim gibi disavurumculugum pek iyi degil. Disavurum yaptigimda da degisik yorumlara mahal verdigim olmuyor degil. Ama icim iyi biriyim dersem yanlis da olmaz heralde.
Yazmak icin konu secmekte zorlaniyordum, baslayinca gerisi geldi. Self- exposure& 3G konulu bir yazi olustu. Sonuc olarak bu yazi da benim kendime bir acilimim olsun.
