26 Mart 2009

Camekan

Pamuklu bir ses ile kaydı gitti vücudundan gecenin elbisesi,
Transparan dudakları titremekteyken.
İndirdi kollarını akşam rüzgarında ve bekledi...
Zaman akıp gidiyordu gözlerinden soğuk ve sıcak, ılıktı.
Bir açılsa dudakları elbet bitirirdi kainattan birinin işini,
Sinir krizleri kendince eylem planı.
Ama o bilmiyordu beni aradığını,
Hâlâ aşkı bulamadığından dem vuruyordu.
Mum ışığında yemekleri,
Hisli dokunuşları anlatıyordu.
Güzel güzel giysilerinden,
Aşkın türlü betimlerine atlıyordu.
Sövüyordu sonra,
Ama o bilmiyordu beni aradığını,
Hâlâ aşkı bulamadığından dem vuruyordu.