21 Ekim 2008

Bu Gece Bitmez

Dünya'nın belki de en boktan zamanlarına giderken yaşıyor olmanın sorumluluğunu kaldıramıyoruz ve bu gerçek öyle gözümüze (hatta yeri geldi götümüze) sokuldu ki anlık mutlulukların peşinde koşuyoruz.

Şu düzende aktif olabilenler pasif kalanları düzmenin keyfine varırken pasiflikten mutlu olanlar ile debelenenlerin maceralarını izliyoruz/dinliyoruz/okuyoruz.

Bazıları şanslı doğuyor, bazıları şansını kendi yaratıyor, bazıları ise şanssız. Şans kelimesinden oldum olası nefret etmişimdir zaten. Yüzüme güler, arkamdan iş çevirir pezevenk.

Bir zamanlar "Benim göbek adım macera" diyen yiğitler bile kılını kıpırdatamaz olmuş. Göbeği bıraktılar da ufaklığa ilginç ilginç adlar koyuyorlar be abi, baksana. Ne macerası, hepimiz olmuşuz Elizabeth...

Marx'ın çükü Amerika'nın içinde dans ederken, çekik gözlüler saman altından hepimizi çekip çevirirken, Türk'e bir şey olmazken, siksen sabah olmaz. Biter mi bu gece? Nah biter.

Ehliyet sınavı var 4 gün kalmış bak. Peki çalıştım mı? Çalışmadım. Aferin bana.