İsrail ise Türk halkına her zaman sevilmeyen ırk olarak gelmiştir. Bunun en büyük etkisi şüphesiz ki inanç farklılıkları. Malum İsrail'in Gazze'ye yaptığı son saldırılardan sonra iyice itici ırk halini alan İsrailoğullarına olan tepki ülkemizde de her yere sıçradı. Futbol sahasına bile... Ancak herşeye rağmen Türk halkının barındırdığı insan sevgisi, içlerdeki nefret ve kini pasifize edebiliyor. En bariz örneği de Sivas halkı ile Balili arasındaki bağdır.Gelelim Galatasaray ile yapılan Türkiye Kupası çeyrek final ilk maçına. Balili attığı gol ile Sivasspor'u deplasmanda öne geçirdi ve üst tur için çok çok büyük önem taşıyan deplasmanda atılan gole imzasını attı. Golden sonra şok olan taraftarlar ise "Kahrolsun İsrail!" diye bağırmaya başladı. Belli ki Sivassporlu yiğidolar kadar insanlık yok içlerinde.
Irkçılık sporun bugüne kadar en çok çektiği belalardan biridir. Eto'su olsun, Van Basten'i olsun bir çok topçu aynı dertten müzdarip olmuşlardır. Ülkemiz ise bu anlamda oldukça rahat bir ülke olarak lanse edilebilir. Zira bir diğer Balili vakası henüz yaşanmamıştır bu topraklarda. Hatta zenciler olsun çekik gözlüler olsun hep sevilen insanlar olmuşlardır. Kompela bu ülkede televizyon programı bile yapmıştır ve bu programa tepkiler de olumlu olmuştur. Çiğ köfte olayına hiç girmiyorum. Şimdi bir reklam şirketinde çalışıyormuş İstanbul'da.
Neyse, demem şu ki, bizde hakikaten ırkçılık yok. Bütün mesele insanları sevmek ya da sevmemek. Galatasaray taraftarı attığı gol yüzünden Balili'yi sevmez. O yüzden kafa kol söverler vatanına milletine. Sivasspor'lular sever Balili'yi ama anasına babasına kahrolsun der, kendisini ayrı tutar. Şu ülkede kaç çeşit insan var, kaç farklı ırk var. Herkes herkesi sevdi de adam gibi yaşayamadık mı?
