98' yılından beri süregelen ateşkesin ardından hiç değilse insanlar didişmiyorlardı birbirleriyle. Katoliği Protestan'a kızgın, Protestan'ı Katoliğe kin dolu da olabilirdi yer yer ama saldırı olmuyordu. Belki küçük çapta bir kaç tane... Cranberries'den, U2'dan öğrendik neler çektiklerini, şarkılarındaki duyguyla dinledik. Ne kadar da benziyordu aslında bizim yaşadıklarımızla. Onlar mezhep çatışması yaşarken, biz kimilerince alt kimlik, kimilerince başka bir şeylerin ama bir bölünmüşlüğün kavgasını yapıyorduk.Bizde hiç durmadı ama onlar aşabildiler bazı şeyleri, ateşkes ilan edildi yazının başında da belirttiğim gibi. Fakat Kuzey İrlanda'da İngiliz üssüne yapılan silahlı saldırıda şu anki duruma göre 2 kişi yaşamını yitirdi, 4 kişi de yaralandı. Milletine aşık bir tarafım, "Oralardan bık bık ederken iyiydi, illa yaşaman mı gerekiyordu çektiğimiz acıları, bizi anlamak için?" diyor. İnsani tarafım ise, "Keşke yaşanmasıydı." diyor.
Bu kurdele sırf bizim terörle mücadelemiz için değil, dünyayı sarıp sarmalayan ve bazı çevrelerin pis işlerini yapması ve yapılanları örtbas etmesi için kullanılan çapulcuların tüm teröristlerle mücadele eden, acısını yaşayanlar için... Geçmiş olsun.
