

Spartans'da ise Izzo'nun geniş rotasyonunda oyuna giren herkes katkı verdi. Sakatlık problemlerinden sezon boyunca çok çeken Raymar Morgan maçın yıldızlarından biri oldu ve final öncesi Spartans için en güzel haber belki de bu. Bosna'lı Suton hücumda istenilen performansı gösteremese de savunmada Thabeet'in arkasında oldukça iyi durdu. Spartans'da ekstra katkıyı yapan isimler ilk yarıdaki üçlükleriyle Korie Lucious ve ikinci yarıdaki patlayıcı oyunuyla Durrell Summers. Şuradan izleyeceğiniz smaçta Stanley Robinson'u bir hayli küçük düşürüyor hatta. Spartans'ı favori olarak görmüyordum ama inanılmaz mücadeleleri, geniş rotasyon ve giren her oyuncunun katkı vermesi ve tabi ki de kenardaki Tom Izzo'nun da etkisiyle finale kadar geldiler. Gönüller Spartans'dan yana.

Gecenin diğer maçında ise beklediğimi mücadele olmadı. North Carolina Villanova'yı rahat geçti. Villanova zaman zaman ufak çaplı seriler ve sıçramalar yapsa da UNC istediği her an rakibe kolayca karşılık verdi. Wayne Ellington üçlük çizgisinden memleketinin takımını bombaladı. TY Lawson da bir takımdaki iyi bir guard olduğu zaman neler olabileceğini bir kez daha gösterdi. Maç boyunca keşke Villanova yerine Pittsburg gelseydi dedim, zevksiz geçen maçtan dolayı. Belki daha güzel bir eşleşme olabilirdi. Fakat yine de Villanova'yı tebrik etmek gerek. Buraya kadar inanılmaz geldiler ama UNC'ye güçleri yetmedi. 2005'in intikamını da alamadılar böylece. UNC final için de favori gibi gözüküyor ama bu kadar rahat olamayacakları kesin.