Portekiz; zorlu ve sıkıntılı bir eleme performansıyla kupaya katılmaya hak kazandı. Sahip olduğu yetenekli kanat ve orta saha oyuncularına rağmen gol yollarında kabızlık çekti. Kadroda bol sayıda hücuma yönelik oyuncu bulunsa da bitirici santrafor ihtiyaçları had safhada. En büyük artıları Pauleta'dan kurtulmuş olmaları, onun yokluğunda Nuno Gomes'den iyi bir performans bekliyorum. Portekiz ilk finalist adayım.
Çek Cumhuriyeti; Almanlarla el ele, güle oynaya, öpüşe koklaşa çok rahat bir biçimde finallere katıldılar ama turnuvada bu kadar rahat olabileceklerini sanmıyorum. Çok önemli eksiklikleri var. O bildiğimiz, yürekten desteklediğimiz, akıcı ve pozitif futbollarını izleyebileceğimizi düşünmüyorum. Baros'tan pek ümitli değilim. 35'lik Koller takımını 2. tura taşıyabilecek mi? Kolay olmayacağı kesin.
İsviçre; evsahibi olmanın avantajını en çok kullandıkları nokta elemeleri geçmek olacak sanırım. Arkalarında büyük bir taraftar desteği olacağını söylemek biraz zor. Çok güvendikleri bir defansları var. 2006'da kupaya veda ettiklerinde henüz gol yememişlerdi fakat kupadan sonra yaptıkları hazırlık maçlarında ziyadesiyle yediler. Sancılı bir kamp geçirdiler, Kubi Kuhn eşinin hastalığı yüzünden kampı terketmek zorunda kaldı fakat böyle olumsuzluklar onları birbirine kenetlenmelerini sağlayabilir. Ne yapacaklarını kestirmek güç ama grupta 2.lik için en şanslı gördüğüm takım.
Türkiye: Kolay sayılabilecek bir gruptan ıkına ıkına çıktık. Tartışmalara açık bir kadroyla gidiyoruz. Mehmet Topuz'un neden kadroda olmadığını anlamak gerçekten güç. Alpay'ın olmamasına şaşırdım. Bence Scolari'ye gözdağı verme amacıyla kadroyu alınabilirdi. Gerçekten kötü bir savunmamız, her an her şeyi yapabilecek kalecilerimiz var. Nasıl bir oyun oynayacağımız hakkında pek bir fikrim yok. Fiziksel olarak rakiplerden zayıfız, topu yere indiririz falan deniyor da teknik olarak da bizden çok daha iyi takımlar var grupta. Vatan millet adabazar edebiyatıyla oynayacağımız Portekiz maçından puanla ayrılırsak gruptan çıkarız.
