- Beklenildiği gibi maç boyunca Portekiz saldırdı, biz de hata yapmamaya çalışıp kontra aradık. Ana silahlar Ronaldo, Simao, Deco gibi oyunculara karşı aldığımız önlemler de genel olarak işe yaradı diyebilirim. Fakat klasik hastalığımız duran toplarla bizi oldukça yıprattılar. Ardından da sürpriz çıkışlara reaksiyon verme zaafımızdan Pepe'nin golü geldi.
- Oyunun geri kalanında ise bütün futbol yorumcularının dile getirdiği "geri düşersek gol atamayız" problemine geldi olay. Görüldü ki gerçekten oyun sıkışınca biz de sıkışıyoruz. Kilidi açmasını bekleyebileceğimiz Tümer, Arda gibi oyunculara da Gökhan Zan'ın zorunlu değişikliğinden dolayı sıra gelmeyince iş eski usül "uzun forvete -ki burada Semih oluyor- şişir, o indirsin, bakalım n'olucak"a dönünce tecrübeli Portekiz savunması bize göz açtırmadı.
- Maç boyunca seyircimiz desteğini eksik etmedi, fakat benim beklediğim ateş yoktu tribünlerde. Tabii bu olmayan ateş de oyunculara yansıyamadı ve umduğum hırslı milli takımı sahada göremedim. Bunun yerine istediklerini uygulamaya çalışan bir takım görünümündeydik. Bunun neresi kötü diyebilirsiniz ama ben Türk takımının o hırs, o inanç olmadan tamamen profesyonel bir şekilde oynayarak başarılı olacak kapasitede olduğunu sanmıyorum.
- Tabii bu bizim için bir kayıp değil, yenildiğimiz takım Portekiz. Bizim için turnuva esas şimdi başlıyor. Moralimizi bozmayıp kalan iki maçta dikkatli oynamamız gerek. İsviçre'den 1, Çekler'den ise 3 puan alırsak son 8'e kalacağımızı düşünüyorum ve aralarındaki maçta oynanan futbol gösterdi ki çok da zor bir iş değil bu. Özellikle de Çekler'in ümitsiz hücum hattını ve Frei'ın turnuvaya nokta koyduğunu düşünürsek.
